یک ماهی که گذشت خیلی خلاصه

این یک ماه مارچ واقعا سریع گذشت. هفته آخری که میامی بودم برای اولین بار از اینکه بیخانمان هستم خوشم آمد! یعنی یاد گرفتم که چطوری میشه اینطوری زندگی کرد و لذت برد. خیلی طول کشید تا به این مرحله برسم اما خوشحالم که رسیدم. فکر میکردم که هیچوقت اینطوری نمیشه.

اول مارچ ماشین رو زدم به جاده و برگشتم دالاس. کلی داستان پیش آمد که میتونستم بنویسم و نرسیدم حتی برای خودم بنویسم. توی راه برگشت یک هفته نیو اورلینز موندم. شهر کوچیک و قشنگیه. حیف که از دالاس دوره. روز آخر ماشینم خراب شد. باتریش خوابیده بود. داستانی بود تا راهش بندازم و برگردم دالاس. 

وقت سفارت ایتالیا بعد از مدت ها برای چند روز آینده باز شد. سریع وقت گرفتم و رفتم هیوستون. آخر هفته رو هم اونجا موندم. برای اولین بار هیوستون رو دوست داشتم. فهمیدم که من که همیشه میرفتم تابستون بوده و بینهایت گرم بود اما اینبار هوا عالی بود. اگر بیشتر سال اینطوری باشه به نظرم از دالاس هم بهتره.

 سال نو رو دالاس بودم. برای اولین بار توی دانشگاه خودمون حس غریبی داشتم چون هیچ کدوم از بچه ها رو نمیشناختم. همون روز فهمیدم که دو تا از دخترهای خوب دانشگاهمون جدیدا جدا شدن و منم شوکه شدم. آخه آدم با یه دل امیدی میره سر خونه زندگی و آخرشم اینطوری. 

چند روزی نگذشته بود که رفتم سانفرانسیسکو برای کارهای شرکت و یک هفته ای اونجا بودم. اونجا هم شب اول داستانی بود و آخرش توی فرودگاه خوابیدم. از سانفرانسیسکو هم برگشتم دالاس و سیزده بدر رو با بچه های قدیم و جدید اینجا خوش گذروندم. 

این مدت هر روز بیرون غذا خوردم که واقعا خجالت داره اما خیلی حال داد. یه بوفه غذای ایرانی کنار خونه ای که توی دالاس گرفتم بود که هر روز برای ناهار اونجا بودم. الان دو سه روزی هست که زندگی داره روی روال میفته. از امروز صبح رفتم باشگاه و غذا هم خونه درست کردم که شاید سلامتی ام رو دوباره بدست بیارم. سلامت جسمی ام تغییری نکرده. از اول سال بهتر شدم اما خوب نشدم. بعضی روزا خوبم و بعضی روزا نه. سلامت روحی هم مثل همون اما بیشتر روزا رو خوبم. آخر این ماه میخوام برم اروپا و هنوز نتونستم برای خانواده ام از ایران وقت سفارت بگیرم. شاید مجبور بشم سفرم رو عقب بندازم. 

یه گوشی جدید S23 ultra هم گرفتم که گوشی قبلی ام رو بدم به برادرم. این مدت کارهای شرکت هم کلی عقب افتادن. وضعیت کاریم هم مثل قبل هست. همون شرکت قبلی و همون حقوق. کنارش یه پروژه ای برای خودم شروع کردم از اول سال که چون همش مسافرت بودم نرسیدم روش کار کنم.

یعنی اگر نوشته بودم هر روز این یک ماه یه داستانی بود. نه به اون دو ماه اول سال که همش خونه بودم و هیچ اتفاقی نمیافتاد و نه به اینکه این مدت هر روز یه داستانی بود و نرسیدم که هیچی بنویسم. واقعا زندگی خیلی بالا پایین داره.