زیر آسمان خدا 2
اینجا زیر آسمان خدا نیست. زیر آسمان خدای رنگین کمانه خدای کیان خدای نیکا خدای مهسا استزیر آسمان خدا 2
اینجا زیر آسمان خدا نیست. زیر آسمان خدای رنگین کمانه خدای کیان خدای نیکا خدای مهسا استدرباره من
همه چیز در مورد من توی همین وبلاگ آمده. اول از همه یادتون نره صفحه درباره وبلاگ رو بخونید.
ادامه...
هوش مصنوعی دنیا رو تغییر میده
هر چند سال یکبار یک تغییر بزرگ (شیفت - Shift) توی زندگی ما داره رخ میده. مثلا پدر پدربزرگ های ما ماشین (اتوموبیل) ندیده بودن. با همون حیوانات جا به جا میشدن. توی زندگی پدران ما ماشین جایگزین شد. امروز دیگه کسی فکر نمیکنه که ماشین لازمه یا نه. زمان بچه ها و نوه های ما شاید دیگه ماشینی نباشه و مردم با تونل های خلاء جا به جا بشن و نوه های ما از دیدن ماشین ها تعجب کنن. سرعت تغییرات روز به روز داره بیشتر میشه. تعریف سواد هم به طور بین المللی چندین و چند بار عوض شده.
توی زندگی من خیلی کم پیش آمده که از یه تکنولوژی تعجب کنم. هر بار هم همچین چیزی دیدم به نظرم ابتدای اون تغییر بزرگ هست. ChatGPT تکنولوژی ای هست که مدتیه تعجب منو برانگیخته. روزهای اولی که باهاش بازی میکردم که ببینم چه کارهایی میتونه انجام بده از تعجب انگشت حیرت به دهان میگرفتم. فکر میکردم حداقل ده سال دیگه با این تکنولوژی فاصله داشته باشیم اما امروز در دسترس همه هست. با همه ضعف ها و مشکلاتی که داره بسیار فراتر از انتظار من کار میکنه. تقریبا هر سئوالی رو میشه ازش پرسید و به عنوان یه نقطه شروع ازش استفاده کرد. مثلا ازش خواستم که برای کسب و کارم یه بزینس پلن بنویسه. پاسخ متحیر کننده بود. یعنی به یه زوایایی اشاره کرده بود که به ذهن خودمم نرسیده بود. ازش خواستم که برام یه متن برای کانال یوتیوب ام بنویسه. یه متن کامل تحویلم داد با جزئیات که کجا صحنه کات بشه و توی صحنه کات شده چی نشون داده بشه یا آهنگش چی باشه. هیچوقت فکر نکرده بودم که میتونم ویدئوهای یوتیوب رو مثل یه صحنه تئاتر یا فیلم کوتاه اینطوری تنظیم کنم. البته هنوز کانالم رو شروع نکردم ولی حتی بهم یه متن داد که چطوری میتونم شروع کنم! البته تجربه من خیلی فراتر از این چند تا سئوال محدود بود اما همین نشون داد که چه شیفت بزرگی در دنیای تکنولوژی در حال وقوع هست.
یه زمان میگفتن کسی که خواندن و نوشتن بلد نیست بیسواد هست. یه زمان میگفتن کسی که یه زبان خارجی نمیدونه. یه زمان میگفتن کسی که نمیتونه با کامپیوتر کار کنه. یه زمان میگفتن کسی که نمیتونه از طریق اینترنت با دنیای خارج ارتباط برقرار کنه. یه زمان میگفتن کسی که مهارت اجتماعی (هوش اجتماعی) که با دیگران ارتباط برقرار کنه. امروز باید به طور جد بگم که کسی که نمیتونه از هوش مصنوعی برای پیشرفت کارش به طور موثر استفاده کنه به زودی بیسواد محسوب میشه. هوش مصنوعی جدید نیست و دهه هاست که داره روش کار میشه پیشرفتش توی دهه اخیر غیرقابل باور هست.
یه زمانی نیاکان ما برای شکار و جنگ ابزار درست میکردن. مثلا سر چوب رو میتراشیدن یا بهش آهن اضافه میکردن. ابزارها تاثیر بسیار زیادی در توسعه تمدن داشتن. امروز ابزارها عوض شدن. این مدت ساعت ها در مورد ابزارهای هوش مصنوعی که ساخته شدن تحقیق کردم. با همه کم و کاستی ها واقعا اعجاب آور هستن. ابزارهایی که میتونن یک متن رو با صدای انسان و با همه زیر و بم اش بخونن. ابزارهایی که میتونن از طریق یک نوشته یک عکس با مشخصات خواسته شده تهیه کنن. یا یک عکس قدیمی رو روتوش کنن یا یه عکس کم کیفیت رو با کیفیت کنن. یک کتاب رو خلاصه کنن و صدها ابزار دیگه. هر روزی هم که میگذره ابزارهای جدیدی در حال توسعه هستن. کارهایی که میشه با این ابزارها کرد فرای انتظارم بودم. انگار که من یه مدت خواب بودم و الان میبینم که همه چیز دور و برم به سرعت در حال تغییر هست. نسل جدید داره با این ابزارها بزرگ میشه. چند وقت پیش خونه یکی از دوستام بچه اش توی حیاط خونه اشون یه جانور پیدا کرده بود که نمیدونست چی هست. شاید اگر از من میپرسید که عمویی این چیه من هیچ ایده ای نداشتم. اما خودش با موبایلش عکس اش رو گرفت و از گوگل پرسید و همه اطلاعات اون جانور از اینکه اسمش چیه و زیستگاهش چیه و غذاش چیه و ... رو درآورد. حتی دیدم که اونقدر وارد شده که صدای حیوانات رو هم از گوگل میپرسه و با همون صداها هم سرگرم میشه. این نسل سالها بعد که نوشته های منو بخونه فکر میکنه که نسل ما یه فسیل هایی بودن که حتی نمیتونستن با ربات هاشون درد دل کنن!
شاید ده ها سال طول بکشه که یه سری مشاغل جایگزین بشن اما حتما میشن همونطوری که کارخونه های ماشین امروز تعداد خیلی کمتری کارگر توی خط تولید لازم دارن و بیشتر کارها توسط ربات ها به طور خودکار و دقیق انجام میشه. اگرچه هنوز برای بعضی کارهای بسیار ظریف همون کارخانه ها انسان لازمه اما بیشتر کارها دیگه وجود ندارن. این ابزارهای جدید کم کم همین تغییر رو در رشته های دیگه به وجود میارن. همونطوری که کامپیوتر هم بسیاری از کارها رو عوض کرد. مثلا حسابداری قبل از کامپیوتر با حسابداری بعد از اختراع کامپیوتر زمین تا آسمون فرق کرده. حسابدار امروز اگر بلد نباشه از نرم افزارها برای کارش استفاده کنه بیکار میمونه. همین حسابدار تا چند سال دیگه اگر نتونه از ابزارهای هوش مصنوعی برای کارش استفاده کنه بیکار میشه. شاید طول بکشه که حسابداری به طور کل نیازی به نیروی انسانی نداشته باشه اما یه روزی به اونجا هم میرسه.
مثلا بدنسازی که تقریبا همه چیزش مربوط به بدن انسان هست. شاید در آینده نه چندان دور دستگاهی اختراع بشه که بسیاری از پارامترها رو به طور خودکار اندازه گیری کنه و بر اساس اون تغذیه ورزشکار رو تنظیم کنه. یه دستگاهی که برای هر کسی به طور دقیق و علمی بر اساس پارامترهای همون موقع برنامه غذایی میده یا وعده غذایی پیشنهاد میکنه و حتی با تغییر پارامترها برنامه رو عوض میکنه. مثلا اگر فرد ظهر ناهار با بچه های شرکت رفت یه رستوران که توی برنامه غذایی اش نبود, تمرین ورزشی و غذای شب اش رو بر اساس اون تغییر میده.
مثلا آشپزی ممکنه ربات های آشپزی درست بشن که بسیاری از انواع غذا رو بتونن به طور خیلی دقیق درست کنن. من اصلا تعجب نمیکنم اگر "فرگاز" از خونه ها حذف بشه و جاش رو به یه کمد آشپز بده که توش یخچال و فریزر هم داره. صبح قبل از ترک خونه خانم خونه بهش میگه که امشب برای پنج نفر قرمه سبزی درست کن و شب که برمیگرده قرمه سبزی روی میز چیده شده. شاید دیگه خریدی نباشه و وقتی به کمد آشپز میگی که قرمه سبزی میخوام و خودش موادی رو که نداره
این نیست که ما دیگه آشپزی نمیخواهیم. اینه که آشپزی به طور کامل عوض میشه و کسی آشپز موفقی هست که توی شرکتی کار کنه که بتونه غذاهای ثبت اختراع شده برای کمد آشپزش تهیه کنه.
این چند وقت برگه ایده های من ده ها هر روز یه ایده جدید به خودش دیده. اینقدر کار هست که بشه انجام داد که باورم نمیشه به اندازه کافی آدم باشه که بتونه سرمایه گذاری کنه و انجام بده.
کشوری که بخواد پیشرفت کنه در آینده باید روی تربیت نیروی انسانی ای سرمایه گذاری کنه که میتونه این ابزارها (تکنولوژی ها) و دستگاه های مشتق از اون رو تولید کنه و نه اینکه صرفا مصرف کننده باشه. همه رشته ها مهم هستن و فکر نمیکنم رشته ای تحصیلی به راحتی حذف بشه اما نحوه انجام کار عوض میشه. به نظر من هر کسی باید از امروز دنبال این باشه که ببینه چطوری هوش مصنوعی میتونه رشته ای که توش هست رو متحول کنه و سعی کنه در اون جهت تحصیل کنه و کار کنه. متاسفانه کشورهایی که نتونن از هوش مصنوعی بهره کافی رو ببرن برده کشورهایی میشن که این ابزارها و تکنولوژی ها رو تولید کردن و فاصله اشون نه چندین سال بلکه دهه ها یا قرن ها میشه.
راستی نمیدونم سوآل اولم در نظر قبلیم تکراری بود یا نه، اگه تکراری بود ببخشید دیگه :)
احتمالا تا چند ماه دیگه بعضی از حرف هامون رو هم یادم رفته
خواهش
اگه به عقب برمیگشتی باز هم انتخاب هایی که تا الان داشتی رو میکردی؟ چند سالت بود که به طور جدی شروع به فکر کردن در مورد مهاجرت کردی؟
بعضی هاشو بله. بعضی هاشو نه.
مهاجرت میکردم چون چاره ای نداشتم. فکر کنم از سال 1388 بعد ازانتخابات. قبل از اون همیشه فکر میکردم که برای تحصیل میرم و برمیگردم.
وودی جان چن پست قبل برات پست گذاشتم که 20 دانشگاه اپلای کردم و الان دارم تعدادی مصاحبه میرم
چن تا سوال دارم اگر فرصت داشتی راهنمایی کنی. بین نیوجرزی و اتلانتا کدوم بهتره برم؟؟؟ از نظر یه ایرانی مهاجر و دوست اشنا پیدا کردن و کار صنعت بعد تحصیل. با چند استاد امریکایی الاصل مصاحبه کردم همه حرف هام رو فهمیدن خوب ارتباط برقرار کردم از نظر اسپیک مشکلی نبود و بسیار عالی بود ولی نمیدونم چرا نمیتونم مثل اونا حرف بزنم. استرس میگیرم حس کم بود میکنم من میخوام مثل اینا حرف بزنم راهی سراغ داری بهتر بشه و ب من کمک کنی؟؟تجربه شما چیه؟ ی بار بعد از مصاحبه گریه ام گرفت که برسم اونجا مثل یه دیوونه نگام میکنن ولی من قرار دکترا بگیرم. از پایین ترین قشر شون هم کمترم اونجا! نمیخوام نویسنده عالی به انگلیسی بشم. سوال بعد اینکه من دانشگاه GSU در مرکز اتلانتا قبول شدم استاد و ریسرچ وفاند خیلی عالی ولی رنک عالی نیس ایده خوبیه اکسپت کردنش؟؟
من نیوجرسی رو انتخاب میکنم که به نیویورک نزدیکتره.
نگران دوست و آشنا برای کار و بعدش نباش. اینجا بیشتر بر اساس merit هست تا چیز دیگه.
من بعد از ده سال هنوز نمیتونم مثل اونا حرف بزنم. اون توی محیط و تمرین زیاد به دست میاد.
اصلا نگران نباش. بری میبینی صد نفر که خیلی از تو پایینتر هستن هم اونجا هستن! لهجه بعضی ها رو بشنوی تازه میفهمی که با همین دست و پا شکسته حرف زدنت از خیلی ها بهتری
استاد و ریسرچشو برام بفرست که بتونم نظر بدم.
سلام وودی
نظرت راجع به ایالت نیوجرسی چیه؟
به نظرم خوبیش اینه که میشه به نیویورک راحت رفت و آمد کرد برای کار یا کارآموزی.
ولی من همیشه از برج های سر به فلک کشیده منهتن میترسم. نمیدونم چجوری میتونم گلیم خودم رو بین این همه آدم خفن از آب بیرون بکشم؟
سلام.
به نظرم خوبه. اون سمت هوبوکن که قشنگ بهشته. نیوپورت هم بدی نیست دانشجویی هست و بیشتر بچه های استیونز اونجا هستن.
نگرانی ات در مورد گلیم بی مورد هست. هر کسی بالاخره یه کاری میگیره و یه جوری زندگی رو میگذرونه. نیویورک هم نشد ایالت های جنوبی زندگی آسونتر و بهتره.
مرسی وودی جان ، سلامت باشی و موفق
:
سلام وودی جان امیدوارم حالت خوب باشه ، من برای دانشگاه Taxes Arlington اپلای کردم از طرفی هم فلوریدا گینزویل، هر دوتا هم مرتبط هستن با ریسرچ اینترست من و باتوجه به مصاحبه هایی که داشتم ااحتمال قبولی دارم از هردو. الان به راهنماییت احتیاج دارم اگه از هردو پذیرش بگیرم کدومو انتخاب کنم بر چه اساس.
سلام.
من بین این دو تا آرلینگتون رو انتخاب میکنم. هم اینکه تگزاس ایرانی بیشتر داره و آدم کمتر حوصله اش سر میره و هم اینکه دالاس تا آرلینگتون نیم ساعت بیشتر نیست و اگر آدم برای دکترا بخواد یه جای خوبی هم زندگی کنه و هم درس بخونه میشه. آرلینگتون هیچی نداره (به جز شهر بازی که من هر هفته میرفتم! ولی گینزویل هم هیچی نداره.
اساس اینکه دکترا چهار پنج سال عمر آدم هست بهتره یه جای خوبی زندگی کنه.
ممنون بابت توضیحاتتون .
تجهیزات پزشکی ک گفتین من فقط ماشین آلات صنعتی ب ذهنم اومد ، حواسم ب مباحث healthcare نبود .
دیتاساینس و هوش تجاری دوست دارم .
ولی خب این ایده خانه هوشمند(با یسری جزییات ) و تاسیس شرکت ، چند ساله مثل خوره افتاده ب جونم .اون موقع هیچ شرکتی تو ایران تو اون زمینه ای ک مد نظرمه نبودن الان فک کنم یسری استارتاپا شکل گرفتن . از کارمندی متنفرم ولی خب از کارآفرینی هم میترسم ک نکنه نتونم ، همشم بخاطر اطرافیان ترسوتر از خودمه
خواهش میکنم
نظر شخصی من اینه که تا زمانی که به حقوق خیلی بالا نرسیدین و صد هزار دلار پس انداز ندارین به کارآفرینی فکر نکنین. استثنا هستن که زودتر موفق شدن اما ارزشش رو نداره. یه پروژه کنار کارهاتون برای تفریح عالیه. اگر به جایی رسید که عالی. نشد هم مهم نیست که زندگیتونو کردین.
میشه بیشتر توضیح بدین ک تو حیطه تجهیزات پزشکی چه کارایی میکنین ؟ یا ی رشته کامپیوتر چ کارایی میتونه انجام بده ؟ دوست من رشته برقه ساخت دستگاه های تجهیزات پزشکی انجام میدن .من الان خودم موندم کدوم راهو انتخاب کنم ، برای شروع یکی از دستگاهاشو بخرم تولیدی بزنم ؟ دیتاساینس حیطه مالی کار کنم ؟ iot یا بلاکچین یا.... ؟؟!!!
من سالهاس شمارو دنبال میکنم . کاش بیشتر مطالب تخصصی برارین
راجبه ایده ها ، حیطه های کاری پولساز ی رشته کامپیوتر و... پست بزارین یا ویدیو یوتیوب بذارین
این بلاگ برای من بیشتر خاطرات و افکارم هست. علاقه ای ندارم که تخصصی اش کنم. اگر سئوالی باشه و بلد باشم جواب میدم.
تجهیزات پزشکی امروز بیست درصد سخت افزار (برق و الکترونیک و ...) و هشتاد درصد نرم افزار هستن. حتی هوش مصنوعی هم قسمت بزرگی از همه این دستگاه ها داره میشه.
راه انتخاب رو هر کسی بهتر میدونه که چکار کنه. اگر نمیدونه باید اطلاعات کسب کنه. شرایط آدما خیلی با هم فرق میکنه و نمیشه نسخه کلی داد.
علاقه حرف اوله. دوم محیط مناسب کار هست یعنی آدم جایی کار کنه که بهش اجازه پیشرفت بده. بر اساس این باید بگم دیتاساینس مالی توی ایران شاید اهمیت کمی داشته باشه (شرایط امروز رو میگم ممکنه چند سال آینده فرق کنه). بلاکچین از رده خارجه. Web3 و اینا بیشتر hype هستن تا چیز دیگه. کاربردهاشون خیلی محدودتر از اونیه که به نظر میرسه و ادعا میکنن. پزشکی و تجهیزات پزشکی سالها از تکنولوژی روز همه چیز عقب هستن. در حال حاضر healthcare و چیزهای وابسته به اون بیشترین پتانسیل رو برای ده سال آینده داره.
دیتاساینس به طور کلی خوبه اگر قراره درگیر کارهای شرکت های بزرگ بشین یا جایی که سرمایه به اندازه کافی باشه که بشه دیتای زیاد جمع کرد.
iot خیلی کلی هست. کاربردهایی داره که آینده داره و کاربردهایی که نداره. بستگی داره که چه کاربردی رو دنبال میکنین مثلا خونه های هوشمند یا شهر هوشمند یا ... حالا حالاها کار داره.
من یه بار توی یه کشور دیگه ای اینو دیدم که یکی به هایپر مارکت محصولاتی که میخواست رو سفارش داد و بعد اون خانومه وسایل رو برداشت و گذاشت داخل یه ربات و آدرس رو وارد کرد و اون رباته وسایل رو برد به اون آدرس ... حالا شاید این برای اونا چیز خاصی نباشه ولی برای من تعجب آور بود چون اولین بار بود که می‌دیدم از نزدیک ...
رشته ای که تحصیل کردید، فوق العاده است من از بچگی دوست داشتم مهندسی کامپیوتر رو و می گفتم گرایش نرم افزار می خونم، تازه نوجوان شده بودم و کلاس رباتیک می رفتم و یه بار هم یه ربات جنگی ساختم ( البته با کمک استادم ) ولی برام حس های فوق العاده ای داشت ... تو انتخاب رشته دبیرستان همه بهم زور گفتند و نگذاشتند منم پیروی کردم ازشون و رویا هام رو خودم از خودم گرفتم.
ما اینجا برای وارد شدن به medicine journal هم باید با فیلتر شکن وارد شیم ... یوتیوب که یه پا دانشگاهی برای خودش هم که صد ساعت طول می‌کشه یه ویدیو ۳۰ دقیقه ای باز بشه، حالا فیلتریش به کنار هر چند من نمیدونم چرا فیلتره... من برای کارم باید مطالب و تکنیک های جدیدی یاد بگیرم اما همه سایت ها فیلترند ... حالا جانا شما با ما از چه سخن میگویی؟!
بله اینجا این ربات ها دارن هر روز بیشتر میشن. دانشگاه قبلی من که پیتزا و غذا رو داره هر روز با این ربات ها جا به جا میکنه.
شاید منظورم رو درست ننوشته بودم ولی منظورم این بود که هر رشته ای (حتی پزشکی) باید دید که چطوری میشه از هوش مصنوعی برای بهبودش استفاده کرد. خود من الان روی تجهیزات پزشکی دارم کار میکنم و خیلی دوستش دارم. یه جورایی بین رشته ای هست.
واقعا جای تاسفه که اوضاع اینترنت اینقدر بده. خودم پارسال که بودم با همین مشکلات دست و پنجه نرم کردم. به زحمت میشد کار کرد اینه که خوب میفهمم.