جواب آزمایشم رو گرفتم

ده روز پیش رفتم دکتر برای سونوگرافی و سمت راست تیروئیدم یه کیست درآمده بود. اول فکر کردم که نباید چیز خاصی باشه اما وقتی رفتم یه دکتر فوق تخصص غدد و طرف یه نگاهی انداخت و گفت آقا تیروئیدت غده در آورده و باید آزمایش بشه. یعنی ممکنه سرطان باشه؟

اول فکر کردم یه آزمایش معمولیه ولی رفتم بیمارستان بهمن و بهم گفت که دکترت کسی رو معرفی نکرده و منم گفتم نه. چطور مگه؟ گفت آقا این چیزی نیست که هر دکتری بتونه انجام بده. پرسیدم یعنی امروز نمیتونم انجام بدم؟ گفت نه و برای دو روز بعد بهم نوبت داد که دکترش باشه. دو روز بعد که رفتم تا دکتر رو دیدم فهمیدم که دکتری هست که میخواد برام آزمایش رو انجام بده.توی پذیرش ازم امضا و اثر انگشت گرفتن که هر چی شد با خودته. خوب شد که فقط خواهرم باهام بود و اونم کاری به این کارا نداره اگر مامانم بود غش میکرد اصلا به خانواده ام هیچی نگفتم. فقط گفتم به خاطر ریزش موهام میرم دکتر غدد و اونم آزمایش نوشته. مامانم هم کلی غر زد که آخه این چه دکتریه که گفته بری این بیمارستان؟ مگه آزمایشگاه قحطی بوده و این همه آزمایشگاه دور و بر هست و چرا گفته بری اونجا؟ بنده خدا دیگه نمیدونست که آزمایش نمونه برداری بوده و تازه از آدم امضا هم میگیرن که اگر طوری شد با خودته! برخلاف روزهای قبل روحیه ام خیلی خوب بود. خواهرم برام یه آبمیوه بزرگ خریده بود که قبل از آزمایش نصف بیشترش رو خوردم. نمیدونم شاید شکر توی آبمیوه حالم رو بهتر کرد. این ماه هم روزه نگرفتم چون حال خوبی نداشتم و جالبه که برخلاف گذشته گیر به کسی که غذا یا آب میخوره خیلی کمتر شده بود. من خیلی میدیدم که توی خیابون ها مردم سیگار میکشیدن یا ناهار میخوردن. مثل اینکه فقط بعضی شهرستان ها اینطوری هستن چون پسرخاله ام میگفت که دوستش رو گرفتن چون یه لیوان آب میخورده و شب هم بازداشت نگهش داشتن و حتی اجازه ندادن که باباش وثیقه بذاره که شب بره خونه.

رفتم توی اتاق سونوگرافی و روی تخت دراز کشیدم. دکتر گفت به سمت راست بخوابم که بتونه راحت نمونه رو بگیره. دکترم خیلی خوش رو بود و همین بهم روحیه داد. گفتم درد داره. گفت یه کم داره ولی خیلی نیست. گفتم اگر بیهوش شدم پاهام رو بده بالا تا حالم بیاد سر جاش. گفت باشه نگران نباش. بهش گفتم هر کاری میکنی بهم نگو. تموم که شد بهم بگو تموم شد و کاری نکردی! گفت باشه. سوزن رو زد توی گلوم و همونطوری که میگفت کمی درد داشت. چند دقیقه ای بیشتر طول نکشید. حس میکردم که انگار داره تیروئیدم رو تخلیه میکنه اما خب یه نمونه کوچیک برداشتن. از ترس ام نگاه هم نکردم. از جایم که بلند شدم سرم گیج میرفت. گفت راه نرو و همینجا روی صندلی بشین تا بهتر بشی. منم برای خودم آهنگ های لیست میامی ام رو گذاشتم تا حالم عوض بشه و حالم کم کم خوب شد و رفتم پیش خواهرم و بقیه آبمیوه رو ازش گرفتم و خوردم. در کل نگرانی ای نداشتم. گفتم در بدترین حالت اینه که میگه کیست سرطانی هست و باید تیروییدم رو عمل کنم و در بیارم. ولی از درون نگران بودم که اگر عمل بخواد ممکنه خانواده ام خیلی نگران بشن که چی شده.

بعد از آزمایش یک هفته ای رفتم شیراز. اونجا هم هر روز نگران جواب این آزمایش بودم. میخواستم اینا رو زودتر اینجا بذارم اما دیدم که تا جواب آزمایش ام برسه ممکنه طول بکشه و دوست ندارم وقتی بعد از این همه وقت مینویسم و یه چیز ناامید کننده دیگه باشه.

به محض اینکه گفتن جواب آزمایش آمده سفرم رو نیمه کاره رها کردم و برگشتم تا اگر نیاز به آزمایش بیشتر و یا عمل بود وقت داشته باشم که انجام بدم. 

امروز صبح که بیدار شدم حالم بهتر شده بود. نمیدونم که به خاطر این شد که مدیتیشن کردم یا چیز دیگه ای بود. دیروزش خیلی حالم بد بود. مامانم هی میگفت چرا اینقدر بیحال هستی و منم بیخوابی و خستگی سفر رو بهانه کردم اگرچه با هواپیما اونطوری هم خسته نشده بودم. نمیدونم که چه چیزی باعث میشه که بعضی روزها به شدت خسته و بیحال باشم. با وجود اینکه که به نظر میرسه که اندازه هورمون های تیروئیدم تنظیم شده باشن هنوزم بعضی روزا خیلی گیج میزنم. اسنپ گرفتم و رفتم بیمارستان. جواب آزمایش آماده بود. خودم جواب رو خوندم و نوشته بود که کیست خوش خیم هست و میدونستم که دیگه مشکلی نیست. یکباره انگار یه بار بزرگی از روی ذهنم برداشته شد. بعد رفتم دکتر. وقت قبلی نداشتم اما نشستم تا بین مریض ها برم تو. خدا رو شکر یکساعتی بیشتر معطل نشدم.

دکتر یه نگاهی کرد و گفت مشکلی نیست. ده تا سئوال هم روی برگه نوشته بودم و پرسیدم و همه رو جواب داد. گفت هر شش ماه یکبار باید تست کنی که مشکلی نداشته باشی و بیماری ای هاشیموتو ات خوب نمیشه تا این غذه از بین نره. بهم گفت که در کل نباید هیچ استرسی داشته باشم و خواب خوب و زندگی آرومی باید داشته باشم تا وضعم بدتر نشه. رسه احتمال زیاد هم ژنتیک بوده و به خاطر استرس ایجاد شده باشه. جواب آزمایش چک آپ ام رو هم دید و دوز قرص ام رو بالاتر برد. الان دیگه دارم لووتیرکسین 100 میخورم. ایران که میامدم 12.5 بود. یعنی دوز قرصم نزدیک ده برابر شده و الان که یکی دو روزی میگذره حالم خیلی بهتر شده.