شب بیخوابی سوم افکار پریشان

از میدان ولیعصر که برگشتیم خوابیدم. بعد از 3 ساعت بیدار شدم و امشب باز هم خوابم نبرد و خاطرات این یکی دو روز رو نوشتم. دیشب با بابام در مورد ماشین ها صحبت کردم که غیرمستقیم ببینم چه ماشینی دوست داره براش بخرم. همه فکرش این بود که اگر هر ماشینی غیر از این ماشین رو داشت بیچاره شده بود و نمیتونست از پس مخارج اش بربیاد. تعریف کرد که چطوری وقتی خراب شده یک هفته طول کشیده که درست بشه و چند تا تعمیرگاه برده و تشخیص نمیدادن و چطوری از شماره هایی که توی گوشی قبلیش بوده شماره اون مکانیکی که قبلا میشناخته پیدا کرده و برده براش درست کرده. داستان ماشین خارجی های دوستش رو هم تعریف کرد که چون لوازم یدکی اشون گیر نمیامده 3-4 ماه ماشین رو خوابوندن که ثبت سفارش کنن و از چین بیارن و تازه وقتی هم رسیده اندازه نبوده و مجبور شدن دوباره بفرستن. خدا رو شکر میکرد که ماشین اش خارجی نیست که لوازم اش گیر نیاد.

صبح به بابام گفتم که میخوام برات بلیت کنسرت بگیرم با هم بریم. گفت سر و صدا داره؟ گفتم یعنی چی؟ گفت یعنی صداش بلنده مردم جیغ میزنن اینا؟ گفتم نمیدونم اما کنسرته دیگه مردم میرن شاد باشن. گفت که نه بابا من نمیام. من دیگه تحمل صدا رو ندارم. من دیگه پیرمرد شدم. همین طوطی های مامانت هم که صدا میدن من تحمل اش رو ندارم. روز اولی که بابام رو دیدم خیلی شوکه شدم. خیلی پیرتر شده بود. ما با Whatsapp مرتب در تماس بودیم اما از نزدیک دیدن خیلی فرق میکرد. توی واتس اپ همیشه خندون بودن. همیشه پر انرژی بودن اما اینجا... بابام دیگه آروم آروم راه میرفت. مثل گذشته ها حوصله هم نداشت. اونم نمیخندید مثل قبلا . نمازش رو هم دیگه ایستاده میخوند و روی صندلی مینشست و نمیتونست زانوهاشو درست خم کنه. راست میگفت پیرمرد شده بود. خیلی ناراحت شدم. فهمیدم که اون خنده و انرژی اش هم به خاطر این بوده که من زنگ زده بودم. ببخشید ولی فقط دلم میخواد گریه کنم. انگاری که زندگیش از ده سال قبل که رفته بودم خیلی پسرفت کرده بود. اون موقع یه ماشین داشتیم که نسبتا نو بود. الان همون ماشین مستهلک بود. گفت بابا من تا آخر عمرم هم کار کنم دیگه نمیتونم یه ماشین دیگه بخرم. همینو باید خیلی خوب نگه دارم و خوبه که حداقل از پس مخارج تعمیرش برمیام. راست میگفت حقوق اش به دلار خیلی کمتر و قیمت اون ماشین خیلی بیشتر شده بود. 

مامانم میگفت که داداشم که میخواسته رژیم غذایی برای بدنسازی دنبال کنه رو اصلا نمیشده. میگفت همش میخواست که گوشت بگیره که خیلی هم گرونه. فکر کردم که من بدون هیچ مشکلی هر روز هر چیزی که بخوام رو میخرم و میخورم تازه دنبال اینم که گوشتش نمیدونم غذای گاوش علف بوده باشه (grass fed) و غذاش ذرت نبوده نباشه (corn fed) و خانواده ام ...

پسرخاله ام نیم ساعتی داشت با باباش در مورد اینکه دو تا بچه گربه رو که داشتن رو نگه دارن یا بدن بره. باباش میخواست تا اینا نیست و وابستگی ندارن گربه ها رو رد کنه که برن چون هزینه نگهداری گربه ها ماهیانه 50-60 هزار تومن میشد. یعنی 2-3 دلار؟! از خودم پرسیدم. یعنی برای 2 دلار ماهیانه یه مسئله خانوادگی هست که دو تا بچه گربه رو نگه دارن یا نه؟ ده سال پیش یه گربه خیلی بزرگ داشتن. یادم میاد که چقدر خوشحال بودن و همیشه ادای گربه رو در میارن که چه کارهای خنده داری میکرده. الان اینه که چکار کنن بچه راضی بشه که گربه زودتر بره. اونم دلش نمیخواست و میگفت بذارین برگردم یه راهی پیدا میکنیم هزینه اشو در بیاریم.

یکی از فامیل هامون هم که من خیلی دوستش داشتم مشکل روانی گرفته و دیگه با کسی در ارتباط نیست. بعضی وقتا توهم پیدا کرده و ... باورکردنی نیست برام. یعنی هنوز ندیدمشون اما همین که کارشون به قرص و روانپزشک رسیده توی این سن و شرایط برام قابل قبول نیست. واقعا چرا یه آدم باید اینقدر تحت فشار باشه که اینطوری بشه؟ همین آدم یک ساله داره پول جمع میکنه که یه گوشی هوشمند بگیره که بتونه با اسنپ تاکسی بگیره یه جایی میخواد بره. یعنی گوشی دستش هنوز همین گوشی های معمولی هست که من قبل از اینکه از ایران برم امریکا داشتم. حتی باورش هم برام سخت بود. مامان من هم با اون پولی که براشون فرستاده بودم گوشی گرفته بود اما احساس گناه داشت که پول منو خرج کرده!!!

ذهنیت ام کامل خراب شد. واقعا نمیفهمم. شنیده بودم که شرایط خیلی بد شده ولی اصلا نمیفهمیدم. اصلا اصلا نمیفهمیدم. یعنی فکر میکردم که میفهمم. فکر میکردم میفهمم پراید 150 میلیونی یعنی چی اما نمیفهمیدم. فکر میکردم میفهمیدم میری خرید میشه 1 میلیون یعنی چی. نمیفهمیدم. الانم نمیفهمم یعنی باور نمیکنم. امشب دیگه کار هم نتونستم کنم. هر روزی که میگذره بیشتر دارم به فکر فرو میرم و میگم انگار بیشتر حس میکنم که یعنی چی.

اون موقع به من میگفتن که اگر برای کسی کارت هدیه پولی بگیری بهتر از اینه که سوغاتی بگیری. کسی سوغاتی نمیخواد. من اصلا نمیفهمیدم. میگفتم یعنی چی؟ مگه میشه. من خودم بدم میاد یکی بخواد 10 دلار هم بهم پول بده یا لطف کنه. اما الان دقیقا فهمیدم که چی میگن. اینقدر مخارج زیاد شده که حتی 50 دلار هم پول زیادی شده و طرف چون واقعا به این پول احتیاج داره برای ضروریات زندگیش اهمیتی به سوغاتی نمیده. بعضی ها واقعا نمیدونن پولی که دارن به آخر ماه میرسه یا نه...

برام نوشتن اینا خیلی سخته. قبل از آمدن فکر میکردم که میدونم اوضاع چطوریه. فکر میکردم من در جریان اخبار و اطلاعات بودم و میفهمم که گرونی یعنی چی. مثلا میدونم قیمت دلار چنده. یا قیمت بعضی چیزا چنده. اما اصلا اینطوری نبود...