ترن هوایی احوال

از اول 2022 تا امروز فقط پریروز خوب و نرمال بودم و امروز هم بدی نیستم. تقریبا همه روزها ترن هوایی حال و احوال داشتم. دوستام که اینجا بودن سوم برگشتن شهرهاشون و من تنها موندم. نمیدونم که تنهایی باعث شد یا اینکه همون مشکل قبلی هست. شاید هم استرس رفتن به ایران بود.

قرار بود که امروز سوار هواپیما به سمت ایران باشم که همین آخر هفته که با خانواده ام صحبت کردم رای ام رو زدن. مامانم گفت که بعد از ده سال میخوای بیایی یک ماه بمونی اونم زمستون و هیچ جایی هم نمیشه رفت و چند روز هم جت لگ هستی و چند روز هم میخوای چشم هاتو لیزیک کنی! گفتم خب لیزیک نمیکنم. گفت حالا چکاریه که میخوای عجله ای اینطوری بیایی. ده ساله نیومدی چند ماه دیگه هم روش. صبر کن تا این قانون جدید اعلام بشه و بعد بیا. بابام هم نگران اوضاع سیاسی ایران و امریکا بود و گفت صبر کن تا ببینیم اینا به کجا میرسن. شاید اوضاع بهتر بشه.

اوضاع مریضی

اینجا هم این گونه جدید ویروس کرونا داره همه رو میگیره. دوستام که اینجا بودن دو تاشون که همش با من بودن گرفتن و یکیشون هم خیلی شدید مریض شد. دو سه روز آخر که اینجا بود همش سرفه میکرد و بدن درد داشت و برگشتن تست دادن و هر دو تا مثبت شدن. من دیگه تست ندادم چون به حالم فرقی نمیکرد که کرونا گرفته باشم یا نه. آخرش هم نمیدونم گرفتم یا نه. دو روز سرفه خلط دار داشتم و بقیه اش هم سرگیجه های همیشگی مربوط به تیروئید بود. پریروز به طرز عجیبی یه دفعه حالم خوب شد. صبح بیدار شدم پر از انرژی بودم و دیگه صد تا خمیازه نکشیدم. نمیدونم که چی شد. این بود که آخر هفته با بچه های ایرانی اینجا آشنا شدم و شاید یه کم روحیه ام بهتر شد و همین کمک کرد. شاید هم قرص ها و مکمل ها رو که میخورم داره اثر میکنه. شایدم اون یه ذره قهوه ای بود که صبح خوردم. دیروز اما به خوبی پریروز نبودم. صبح رفتم باشگاه خیلی بهتر شدم. فهمیدم که باشگاه میرم خیلی کمک میکنه مخصوصا وقتی ضربان قلبم میره بالا و نفس نفس میزنم. دیروز خیلی به سختی ورزش کردم چون اصلا بدنم نمیکشید. نمیدونم چرا وقتی صبحانه میخورم و بعد میرم باشگاه دیگه نمیتونم درست ورزش کنم اما روزایی که صبحانه نمیخوردم مشکلی نبود. ظاهرا بدنم توی حالت کیتو بهتر کار میکنه! (Safe Mode!) دو سه هفته پیش هم که سه روز فقط آب خوردم روز سوم حالم خیلی خوب شده بود.

این چیزایی که تا حالا کمک کردن یکیش همین باشگاه هست. دویدن تا اینکه عرق کنم. بعد هم استخر و شنا که به نفس نفس بزنم. بعد دو ساعت خیلی خوب میشم. مولتی ویتامین ها و مکمل ها هم شاید کمک میکنن چون از شنبه مولتی ویتامین ها رو هم شروع کردم.

سوم یه تست دیگه تیروئید دادم. عدد TPO هیچ تغییری نکرده بود. اما TSH و T3  و T4 دیگه توی رنج نرمال بودند که مطمئنا به خاطر قرص ها هست و نه تغذیه و چیز دیگه ای چون TPO تغییری نکرده. خیلی تعجب کردم چون من کلی سلنیوم خوردم که گفته بودن باید کمک کنه. غذا هم سالمترین چیزی که میشد رو خورده بودم. همچنین غذای دریایی و مخصوصا جلبک که ید زیاد داره هم خورده بودم اما ظاهرا هیچ کدوم تاثیری روی TPO نداشتن. میخوام یه دو هفته ای ویتامین دی رو زیاد کنم و دوباره تست بدم ببینم تاثیری داشته یا نه.

امروز قهوه نخوردم و دیشب هم شش ساعت بیشتر نتونستم بخوابم و صبح هم بیدار شدم انرژی نداشتم و کمی گیج بودم اما رفتم باشگاه و ورزش کردم و بعد از نیم ساعت یکباره خوب شدم. الانم آمدم کافی شاپ که امروز رو از کافی شاپ کار کنم. گفتم یه آپدیتی هم اینجا بذارم یه مدت ننوشته بودم. واقعا حالم خوب باشه میتونم صد تا کار رو انجام بدم. خوب نباشه غذا هم به زور میخورم. 

پریروز که خیلی خوب بودم از خوشحالی گریه میکردم. انگار وقتی که خوب نیستم یه آدم دیگه ای میشم. یه آدم افسرده و ناامید که هیچ شادی ای توی زندگیش نیست و فقط منتظره که زندگی اش بگذره و به آخر برسه. وقتی که حالم خوب میشه ابرها میرن کنار و یه دفعه دنیا روشن میشه و پر از انرژِی میشم و میگم من باید قبل از رفتنم از دنیا یه میراث خوبی از خودم بذارم و منم میتونم. دلم میخواد یه زندگی عالی داشته باشم. همه جای دنیا رو برم برگردم و به خیالاتم جامه عمل بپوشونم. پر از انرژِی میشم. 

منو به اسم کسی که همیشه میخنده توی دانشگاه میشناختن و حالا به زحمت پام رو روی زمین میکشم. امیدوارم این روزای خوب زیاد بشن حتی اگر مجبور بشم دو ساعت اول صبح ورزش کنم این کار رو میکنم ولی من به این روزای خوب احتیاج دارم. برای من حکم هوا رو داره. امیدوارم این ترن هوایی به آخرش برسه و فقط لذت انتهاش بمونه.