من باید خوب بشم

پست اول رو نوشتم و همه گلایه و شکایت بود و بعد خیلی حالم بهتر شد و پست دوم رو همون موقع نوشتم. یعنی نوشتن اینقدر موثره. در فاصله یکساعت حالم از این رو به اون رو شد و اینقدر انرژی گرفتم که تا ساعت 2 شب خوابم نبرد. کاشکی میشد هر روز وقت بذارم و بنویسم. خیلی حالم بهتر میشد.

چیزی که من این یک هفته ای فهمیدم اینه که برای من بسیاری از مشکلات به خاطر تغذیه هست. فروارده های لبنی اصلا با بدن من سازگار نیست و من هر روز میخوردم

شیر که کلا کشنده است. ایران که میخوردم اسهال میگرفتم و اینجا فقط دلدرد میگیرم. شیر رو مدتهاست که حذف کردم اما بعدا فهمیدم که پروتئین های شیر هست که توی چیزای دیگه هم هست که باعث حساسیت میشه. 

یه چیز دیگه ای هم توی غذاهای امریکا زیاده شربت پر فرکتوز ذرت هست. اونم ظاهرا حساسیت میاره. خونه دوستم سه چهار تا نون تست صبح خوردم و شب اینقدر دست و پام یخ زد و حالم بد شد که میخواستم وصیت نامه بنویسم. فکر کردم به فردا نمیرسم. چند تا خرما و موز و کیوی با نمک ید دار خوردم و نیم ساعت بعد خیلی بهتر شدم. نمیدونم شاید سردی ام شده بود یا هر چیزی ولی اصلا باورم نمیشد که یه دفعه از اون حال به این حال رسیدم. میخوام بگم که غذاها خیلی تاثیر میذارن. هر کسی هم باید خودش پیدا کنه که چی به بدنش سازگاره و چی نیست.

یه مدتی و هنوزم من از این سبزه های دریایی که روی سوشی میذارن خیلی خوشم میامد. میرفتم سوشی بگیرم که فقط از اینا بخورم. بعدا فهمیدم که اینا پر از ید هست و برای من که کمبود ید داشتم خیلی خوبه. ظاهرا بدن خودش میفهمه که چی خوبه و چی نیست. فقط آدم باید گوش بده ببینه که چی میگه. البته وقتی که خراب شد و به قرص خوردن رسید باید قرص رو خورد. من الان دو روزه که اون قرص رو شروع کردم و غذا رو هم خیلی کم و سالم کردم و حالم بهتر شده.

چیزی رو که آنلاین خوندم اینه که بیماری های مزمن معمولا با تغذیه مناسب و روزه های طولانی مدت رفع میشن. میخوام امتحان کنم ببینم درسته یا نه. البته منظورم روزه مسلمونی نیست که آب هم نمیشه خورد. بلکه یه عالمه آب میخورم چون برای سم زدایی بدن لازمه. برای تست ماهیانه تیروئید هم ثبت نام کردم تا هر ماه تست بدم تا زمانی که خوب خوب بشه.