گرین کارت امریکا برای دکتراها

یکی از دوستان خواستن که در مورد گرین کارت از طریق مقاله هم بنویسم. قبلا شاید با خیلی از جزئیات مینوشتم ولی این مورد چیزی نیست که بتونم با جزئیات بنویسم.

در حال حاضر راحتترین راه گرفتن گرین کارت امریکا برای کسانی که اینجا دانشجو بودن EB2 NIW هست. پروسه اش آسون نیست اما شدنیه. قبلا میخواستم خودم اپلای کنم و تجربه ام رو اینجا بذارم اما دیدم به ریسک اش نمی ارزه. واقعیتش اینه که برای این مورد باید حتما وکیل گرفت. اینقدر ریزه کاری زیاد داره که یه اشتباه میتونه کل پرونده رو به باد بده. من خودم ساعت ها وقت تلف یادگیری کل مطالب اش کردم و فکر میکردم که اگر خودم انجام بدم حتما میتونم بگیرم اما وقتی با وکیل صحبت کردم و اون پرونده ام رو انجام داد فهمیدم که چقدر اشتباه میکردم. دو سه جا بهم گفت که مثلا اگر این مدرک رو بذاری پرونده ات رو ضعیف تر میکنه یا مثلا حواس آفیسر رو از موارد اصلی پرت کنه و یا برای این RFE بزنه و چیزهایی از این قبیل. من خودم از اینایی هستم که ته توی همه چیز رو در میارم اما بعد فهمیدم که چقدر اشتباه میکردم. قبلا یه کتاب هم در مورد "قانون" Law خونده بودم و فهمیدم که چقدر اینا داستان های خودشونو دارن که برای کسی که توی اون زمینه نیست واقعا مشکله که بتونه نگارش درستی داشته باشه.

بعد هم چیزهایی که وکیل بهم داده و کل پرونده بر اساس قرارداد Confidential  و Non disclosure هست. یعنی نباید محتواش فاش بشه. علتش هم اینه که این کسب و کار این وکلا هست و اگر همه وکیل ها یاد بگیرن که چطوری بنویسن کسب و کار اینها کساد میشه. دیدم یکی دو تا از بچه های اینجا مطالب وکیل رو با دانشجوهای جدید به اشتراک گذاشته بودن و بهشون کمک کرده بودن که خودشون اپلای کنن اما این کار غیرقانونیه و اگر خدایی نکرده کار به شکایت برسه باید زندگیشونو بدن یا برن زندان. اگر خیلی مایل هستین که خودتون بدونین این تقریبا بهترین سایت هست. 

https://www.eb2niw.com/

اون کیت 99 دلاری اش هم نیازی نیست. تقریبا همه مطالبی که توی اون کیت هست به جز کمی ریزه کاری توی سایت نوشتن. 

در کل اینه که شما باید توی یه فیلد تحقیقاتی که برای امریکا مهم باشه مقاله داشته باشین و مقالاتتون توسط دیگران رفرنس خورده باشه. هر رشته و فیلدی فرق میکنه اما مقالات باید در کنفرانس ها یا ژورنال های خیلی خوب چاپ شده باشن و چند تا معرفی نامه تهیه بشه که نشون بده کاربرد کار به درد امریکا میخوره.  من اصلا توصیه نمیکنم که کسی خودش اپلای کنه و برای همین در این مورد بیشتر نمینویسم ولی بودن که خودشون هم اپلای کردن و گرفتن اما اینکاری هست که آدم فقط یکبار میخواد توی زندگی انجام بده و چند هزار دلار ارزش ریسک اش رو نداره.

بزرگترین اشتباهی که خیلی از بچه ها میکنن اینه که فکر میکنن تعداد سایتیشن خیلی موثره در حالی که اینطور نیست. معمولا "کاربرد" کار خیلی مهم هست. زمینه های دکترا معمولا خیلی تخصصی میشن و فقط آدم های همون زمینه میفهمن که چیه اما کاربرد رو تقریبا همه میفهمن. مثلا کاربرد زمینه کاری من مربوط به سرطان بود که برای امریکا خیلی مهمه. وکیل تا اینو توی کیس من دید کیس رو گارانتی کرد که اگر قبول نشه هم پولم رو برگردونه. مثلا یکی از بچه ها در مورد یه موتور الکتریکی تحقیق کرده بود و اینقدر موضوع تخصصی بود که من هیچی نمیفهمیدم اما کاربردش در یه سری ماشین آلات صنعتی بود که منم میفهمیدم.

برای کسی که ایران هست و میخواد دانشجویی بیاد امریکا و گرین کارت بگیره بزرگترین توصیه ای که میکنم اینه که توی زمینه های مفید تحقیق کنین و مقاله های خوب تهیه کنین تا زمانی که میخواهین اینجا برای گرین کارت اقدام کنین به اندازه کافی سایتیشن داشته باشه. برای اپلای هم فقط از وکیل استفاده کنین و اون بهتون میگه چکار کنین.