دکترا بخونیم یا نه

اون موقع ها فکر میکردم که ای بابا آدم فوق لیسانس برای چی میخواد. میره یه شرکت میزنه کلی موفق میشه. بعدا فهمیدم که تحصیلات عالیه چقدر خوبه. توی فوق لیسانس فکر میکردم که ای بابا دکتر چیه. کی حوصله داره چند سال دیگه درس بخونه اونم برای یه مدرک الکی اما چون راه دیگه ای نداشتم که بیام امریکا مجبور شدم که بخونم و خیلی تلاش کنم. الان فکر میکنم که یکی از بهترین تصمیمات زندگیم بود. غیر از تجربیات فراوان غیر علمی, از نظر عملی هم کلی پیشرفت کردم و دید بسیار بازتری پیدا کردم. امروز به طور قطع میگم که هر کسی که میتونه باید تا آخر دکترا بخونه. تنها دلیلی که شاید کسی نخواد دکترا بخونه این باید باشه که شرایط اش رو هیچ جوری نداشته باشه یا واقعا نتونه. طولانی بودن زمان و بهانه هایی از این قبیل اصلا قابل قبول نیست. همونطوری که از مدرسه خانواده ها میگفتن که آدم باید بره دانشگاه لیسانس بگیره, من میگم که آدم اگر میتونه باید تا آخر دکترا بخونه. تجربه ای هست که تا آخر عمر با فرد میمونه. 

قبول دارم که آدم باید زندگی هم کنه اما ایران که جای زندگی برای من نبود. اینجا هم توی این چهارسال کم زندگی نکردم. هم مسافرت هامو رفتم و هم کلی چیزای جدید تجربه کردم. یه زمانی هم برای مطالعه غیر درسی داشتم و یا ویدئوهای آموزشی نگاه میکردم. از نظر تجربیات زندگی هم میتونم بگم واقعا یه تجربه بی نظیر و تکرار نشدنی بود. نظر نهایی امروز من اینه که هر کسی که میتونه باید تا آخر دکترا بخونه.