اول سال - این یه نشانه است - That's a sign!

اول 2020 برای ما با Flu یا آنفولانزا شروع شد. چند روز قبل از اول سال مریض شدم و تا ده روز ادامه پیدا کرد و تا دو سه هفته بعدش هم انرژی نداشتم و سرفه میکردم. سفرم به سانفرانسیسکو به تب و لرز توی هتل خلاصه شد. بعدها فهمیدم که سالیانه هزاران نفر از آنفولانزا هم میمیرن و شاید منم خیلی بیشتر از چیزی که فکر میکردم به مرگ نزدیک بودم. آخه تا حالا اینطوری مریض نشده بودم.  از سفر که برگشتم توی فرودگاه دو ساعتی معطل شدم چون اتوبوس پارکینگ نمیامد. خونه با صحنه جالبی مواجه شدم.شلوارم  به طور کامل از خشتک پاره شده بود.

 نمیدونم دقیقا کی  اتفاق افتاده بود. احتمالا از هواپیما تا خونه همونطوری آمده بودم. خندم ام گرفت و با خودم گفتم That's a sign (این یه نشانه است!) و سالی که نکوست از بهارش پیداست. بهار هم هنوز نشده. خدا بخیر کنه. تصمیم گرفتم که به هر چی امسال اتفاق میفته بخندم.

 الان دو سه ماهی از این ماجرا میگذره و هر چیزی میشه یاد این صحنه میفتم و با خودم میخندم و میگم وای هیچ ایده ای نداشتم که امسال قراره چه اتفاقاتی بیفته.