این مدت که گذشت

این مدت که ننوشتم برای اولین بار توی زندگیم وارد یه رابطه شدم. سئوالی که از خودم میپرسیدم اینه که چرا اینقدر دیر. چرا باید اینقدر طول بکشه که بفهمم جنس مخالف یعنی چی و یه رابطه چه معنایی داره. چون طرف ام دوست نداره که چیزی در موردش بنویسم و اصلا از سوشال مدیا و پابلیک خوشش نمیاد اینجا چیزی نمینویسم. تنها چیزی که برام خیلی جالب بود اینه که همینکه زندگیم روی روال قبلیش افتاد همه چیز دوباره مثل قبل شد. حتی رابطه ای که مدت ها دنبالش بودم بدون اینکه بخوام برم دنبالش بگردم خودش پیش آمد. اگرچه امروز نمیدونم سرانجام این رابطه چی بشه و نمیخوام هم در موردش بنویسم ولی خوشحالم که تونستم تجربه اش کنم.

شرکت جدیدی که کار میکنم خیلی خوبه. البته من خیلی بیشتر از بقیه کار میکنم. بعضی ها روزی 3-4 ساعت کار میکنن و بقیه اش شو آفه! من ولی میخواستم یاد بگیرم برای همین خیلی بیشتر زمان گذاشتم. سیستم شرکت های بزرگ رو دوست ندارم ولی به تجربه اش نیاز داشتم. الانم راضی هستم که همه انرژی ام رو نمیخورن و میتونم به کارهای شرکت خودم هم برسم.

مرخصی هامو نگرفتم که بذارم آخر سال بگیرم شاید یه سفر دیگه برم اروپا. دوست داشتم برم ایران خانواده ام رو ببینم اما با شرایط فعلی نمیدونم که اصلا بشه. حتی دوستان هم که میخواستن برن ایران نشد. اون موقعی که تصمیم گرفتم برم امریکا فکر میکردم گرین کارت بگیرم هر سال میرم ایران و تا اون موقع هم حتما روابط ایران و امریکا خوب شده. اما باز اینم بیشتر از زمانی که فکر میکردم طول کشید. شرکت قبلی خوبیش این بود که خیلی آزاد بودم.

خونه جدیدم رو توی دالاس خیلی دوست ندارم. هنوز مبلمان هم نخردیم. اینجا قدیمیه و آپارتمان اش اصلا به خوبی اونجایی که مرکز شهر بودم نیست. همون اوایل که لوله ترکید و ده روز معطل خشک شدن کف و اینا شدم. پارکینگ اش هم معمولا جا نداره و مجبور میشم جای بدون سقف پارک کنم و ماشینم همیشه کثیف میشه. لباسشویی و خشک کن اش هم لباسامو خراب میکنه. این مدت اینقدر جاهای خوب بودم که یادم رفته بود این لباسشویی های بعضی آپارتمان ها چقدر بد هستن. مطمئنم تا سال دیگه جا به جا میشم میرم یه جای خیلی خیلی خوب.

کارهای شرکت خودم خیلی خیلی کندتر از چیزی که فکر میکردم پیش رفت. انگار همه چیزهایی که میخوام رو خیلی دیرتر از زمانی که فکرشو میکنم به دست میارم. هنوز روال کارش درست نیست. اونایی که پارت تایم کار میکنن برام که اصلا منظم نیستن و یه ماه میبینی 10 ساعت وقت گذاشتن که انگار توی یک ماه به اندازه یک روز کار کردن. مدیریت پروژه با نیروی پارت تایم واقعا نمیشه. اونایی هم که اینترن هستن و فول تایم انگار براشون مهم نیست که کافی وقت بذارن و کلی هم اشتباه میکنن توی انجام کار. کلی هم زمان من میره برای بررسی کارهاشون. تنها جوری که تا حالا بد نبوده اونایی هستن که از upwork یه کار مشخص برای یه زمان مشخص بهشون پول دادم و اونا کار رو انجام دادن فقط کیفیت کارشون خیلی پایینه ولی حداقل کار میکنه. با این سرعت نمیدونم کی این پروژه ها به نتیجه میرسه. با تجربه ای که کردم فکر کنم بیشتر روی فریلنسرهای upwork هزینه کنم که کار سریعتر بره جلو. چند تا اپلیکیشن ساده با هوش مصنوعی دارم درست میکنم که هیچ تکنولوژی خاصی لازم نداره. حتی نمیدونم بشه ازش پولی درآورد ولی فکر کردم در بدترین حالت به عنوان نمونه کار ارائه میدم که بتونم برم پروژه قراردادی بگیرم. در بهترین حالت هم ممکنه بتونم اون پولی که میخوام رو از توشون در بیارم.

چیزی که مطمئنم اینه که 2025 برای من یه سال خیلی خوب میشه فقط اگر همین مسیر 2024 رو بتونم ادامه بدم. تا چند ماه آینده هم شرکت خودم به چند تا محصول رسیده. حس ام اینه که به چیزایی که براش برنامه ریزی کردم خیلی نزدیکتر شدم.