سه روز خرید و کمتر از 24 ساعت دیگه ایران

این سه روز صبح تا شب بیرون بودم دنبال کارهام و خرید. خیلی کار سختی بود. این آخرا دیگه دستم آمده بود چطوری خرید کنم. اینقدر خرید کردم که دیگه بعضی چیزا جا نشدن که ببرم :( به یکی دو تا از دوستان ایرانی هم که اینجا زندگی میکردن تعارف زدم که اگر چیزی میخواهین بدین من ببرم اونا هم نامردی نکردن به اندازه یه چمدون 8 کیلویی وسیله دادن. خدا رو شکر تجربه مامانم رو داشتم  و ترازو گرفته بودم و اصلا اضافه بار نداشتم و وزن ها هم نسبتا دقیق بودن.

الان توی فرودگاه نشستم و این ساعتی که پروازم تاخیر داره گفتم یه کم بنویسم. داشتم از یوتیوب اخبار رو دنبال میکردم که نمیدونم چرا وقتی تموم شد رفت توی آهنگ های معین با این بیت از خیام "این قافله عمر عجب میگذرد..." وای که چی حالی بود و کلا رفتم توی یه حال و هوای دیگه. تا قبلش دلم خیلی پرشور و نگران بود و یکباره پر از شوق شد. رفتم توی بچگی هام. به م.ا. هم پیام دادم و شاید همونم حالم رو عوض کرد. دیشب تا صبح خوابش رو میدیدم. خواب دیدم با هم رفتیم ایران و داشتم میگفتم آدم با آدم درستش یه چیز دیگه است. اگرچه قیافه توی خوابش هیچ شباهتی با خودش نداشت و خیلی فرق میکرد اما حس اش خوب بود.

دو تا چمدون 23 کیلویی رو پر کردم از چیزایی که خریدم. بیشترین چیزایی که خریدم عطر و ادکلن, لوازم آرایشی بهداشتی مثل انواع اقسام کرم ها, لاک و ... ماشین های ریش تراشی برای بابام و عموم و یکی از دایی هام. انواع اقسام خوراکی ها از والمارت و کاستکو مثل کره بادوم, شکلات های مختلف, آبنبات ها و... یه عالمه قرص های مکمل های مولتی ویتامین. اینقدر پر کردم که هیچکدوم از لباس های خودم و یا ماشین ریش تراش خودم و ... رو نبردم. این چند روز کاملا دست تنها بودم و کارها هم خیلی کند پیش رفت ولی بالاخره جمع شد. فقط نرسیدم چادر ماشین رو بدم. الان دارم میرم که سوار بشم.