شیکاگو - روز نهم - پیتزای Deep Dish

امروز صبح همون صبحانه همیشگی هتل رو خوردیم و رفتیم شرکت. امروز از صبح تا عصر اون برنامه ای که قرار بود انجام بدیم رو درست کردم.  عصر میخواستم برم مرکز شهر و موزه هنر شیکاگو رو ببینم که این همکار هندیم گفت که اونم میاد. با هم رفتیم هتل و وسایل رو گذاشتیم و بعد رفتیم مرکز شهر. توی راه راننده خیلی بد رانندگی میکرد. مدام محکم گاز میداد و محکم ترمز میگرفت. من حال تهوع بهم دست داده بود. این دو هفته ای نزدیک سه چهار بار احساس سرگیجه اینا کردم. دارم نگران میشم که نکنه مریضی چیزی شده باشم آخه سابقه نداشت اینطوری باشم. خستگی ام هم زیاده. صبح زود بیدار شدن هم خیلی اذیتم میکنه چون نمیتونم به اندازه کافی بخوابم. توی راه تصمیم گرفتیم که برای شام بریم پیتزاشیکاگویی بخوریم. امریکا دو نوع پیتزای خیلی معروف داره یکی Chicago Style هست که بهش Deep Dish هم میگن و نسبتا کلفت هست و یه نوع New York استایل هست که نون اش خیلی نازکه. من هر دو تا رو دوست دارم اما پیتزاهایی که توی ایران درست میکنیم یه چیز دیگه است. یعنی مختلفاتی که اضافه میکنیم و داره فوق العاده میشه. اینجا پیتزاها معمولا یک طعم بیشتر ندارن. توی اینترنت یه جایی پیدا کردم که گرون هم نباشه و رفتیم. 

رستوران تاریک (رومانتیک بود) و یه عده کمی گوشه و کنار نشسته بودند و داشتند صحبت میکردند. ما پیتزای مخصوص اش رو سفارش دادیم. گفت 40 دقیقه طول میکشه آماده بشه. خیلی سر و صدا بود. کلا یه چیزی که زیاد میبینم اینه که رستوران های اینجا خیلی سر و صداست. یه دو تا دختر هم آمدن شروع کردن به خوندن که استعداد و تجربه اشون خیلی کم بود آهنگ هاشونم روی مخ بود. 

یه چیزی که نظرم رو جلب کرد این بود که برای دستشویی نوشته بود washroom. این قیقا همون چیزی بود که این همکار امریکاییمون میگفت اشتباهه. دیگه ازش عکس گرفتم. 

یه چیز جالب دیگه هم این بود که نور شمع افتاده بود توی لیوان آب و قشنگش کرده بود. بعد از یکساعت بالاخره غذا رو آوردن و ما خودمونو با اون نون ها سیر کرده بودیم دیگه.  پیتزاش خیلی بزرگ بود و مزه اش هم اوکی بود اما به نظرم خوب نپخته بود آخه پنیرش درست آب نشده بود و سفت بود. غذامون خیلی گرون شد نزدیک 40 دلار شد که با تیپ و اینا نفری 23 دلار دادیم. به نظرم اصلا ارزش نداشت. پیتزایی شیکاگویی ای که سن دیگو خورده بودم خیلی خوشمزه تر بود. دستشویی رستورانش هم خیلی کثیف بود اصلا نشد که بری. در کل اما خوب بود که پیتزا رو خوردیم. 

کلی زیاد آمد که گفتم بریم بدیم به یه فقیری اما پیدا نکردیم. رفتیم تا نزدیک رودخونه. شیکاگو توی شب هم خیلی قشنگ بود و من اصلا احساس نا امنی نکردم. با تاکسی برگشتیم و کل مسیر با راننده تاکسی حرف زدم. از نیویورک آمده بود و میخواست جابه جا بشه به سمت دالاس و از من در مورد دالاس میپرسید و منم در مورد نیویورک ازش پرسیدم. میگفت تنها جایی که واقعا شهره نیویورکه. شیکاگو هم خوبه اما نیویورک یه چیز دیگه است. حتما باید در اولین فرصت برم.