َشیکاگو روز پنجم مرکز شهر - قسمت چهارم

خانه فرهنگی شیکاگو خیلی نزدیک بود. پایین فرهنگسرا یه محوطه ای بود که عده ای بی خانمان نشسته بودند.

طبقه سوم نمایشگاه بود. تا از در آمدم تو یه خانم سیاهپوست که اونجا کار میکرد بی اختیار آمد سمتم و گفت oh wow look at your jacket! بعد یک لحظه متوجه شد که زیادی هیجان زده شده بود و گفت اهل کجایی و اینجا چکار میکنی؟ انگاری که خیلی کنجکاو شده بود که من کی هستم. فکر کنم هیچوقت واکنشش رو یادم نره. شانس هم نداریم کاپشنمون هم یه دختر بلوند قد بلند چشم آبی رو که جذب نمیکنه دخترهای سیاهپوست رو جذب میکنه. 

گوشیم شارژ نداشت و ازش راهنمایی خواستم که کجا گوشیم رو بزنم به شارژ و با یه زحمتی بالاخره یه پریز برق پیدا کردم. خانمه هم همینطوری سئوال میکرد و میخواست هر جوری شده شماره اشو بگیرم. منم آخرش نگرفتم و رفتم.

یه فضای جالبی هم بین ساختمان ها در آورده بودند که یه عالمه پله بود که معلوم نبود کجا میرن.

طبقه دوم میگفت که یه طاق داره که بزرگترین سنگ یکپارچه دنیاست (اگر اشتباه نشنیده باشم) اما من که رسیدم گفت که تالار خصوصی گرفتن و امروز نمیتونین بازدید کنین. به علاوه اونجا داشت بسته میشد و منم باید گوشیم رو برمیداشتم و راهی میشدم.

بعد راه افتادم توی خیابون های مرکز شهر و کنار رودخانه رو برم ببینم.