شیکاگو - روز دوم و سوم و چهارم

امروز صبح که بیدار شدیم برف آمده بود. نزدیک هتل که کامل سفید پوش شده بود اما یکی دو ساعت بعد کم کم اکثرش آب شدن.هوا هم به طرز ناجوانمردانه ای سرد بود و باد میامد. اصلا یک دقیقه هم نمیشد بیرون ایستاد. منم لباس گرم خیلی نیاورده بودم. یه کاپشن فقط داشتم که سه چهار دست زیرش میپوشیدم که بتونم چند دقیقه بیرون وایسم. همش میگفتم ای خدا هوای به اون خوبی دالاس رو ول کردیم و آمدیم کجا!

فردای روز بعد ظهر برای پیاده روی آمدم بیرون که برم سمت مرکز شهر Evanston. اولین چیزی که نظرم رو جلب کرد این زیر پل بود که چقدر داغون و قدیمی بود. یه همچین منظره های اصلا توی دالاس ندیدم.

مرکز شهرش هم مثل مرکز شهر شهرهای کوچیک نزدیک دالاس بود و هیچ چیز خاصی نداشت. تنها چیزی که میشد دید اینه که مکزیکی ها بسیار کم هستند و آسیایی ها اینجا خیلی زیادن. من رفتم توی فروشگاه تارگت که یه کلاه بگیرم اما گیرم نیامد.

روز بعد هم دوباره هوا خیلی سرد بود ولی دیگه برفی نبود.

بازم رفتم مرکز شهر Evanston و از این صحنه ها شکار کردم. قندیل ها همینطوری از پل ها آویزون بودن. تا اینجا که اصلا از بودنم راضی نبودم. مرکز شهر شیکاگو هم یک ساعتی دوره که بعد از کار بخوام برم هم خیلی نمیتونم بگردم و تازه هوا اینقدر سرده که برم هم کاری نمیتونم کنم.

امروز این خطوط سبز دوچرخه هم توی شهر نظرم رو جلب کرد که اینجا برای دوچرخه ها مسیر زیاد هست و خودشهرداری هم دوچرخه اجاره ای گذاشته.

شب خواستم که باز تلاش کنم و برم بیرون و شاید لباس گرم بخرم اما یک ربعی نبود که خارج شده بودم که برف گرفت و این شد که برگشتم.

امروز بعد از شرکت این همکار هندیم گفت که بریم رستوران. رفتیم یه رستوران پاکستانی به اسم Al-watan. امروز فهمیدم به این بچه هایی که از هند میان شرکتمون یه کارت اعتباری میده برای تاکسی که هرچقدر خواستن استفاده کنن. بعد یادم افتاد که پارسال من یه دوماهی این همکار هندیم رو میرسوندم هتل و راهم رو یه ربع نیم ساعتی دور میکردم و فکر میکردم که زن و بچه داره مثلا دارم بهش یه کمکی میکنم. اونم هیچی نمیگفت. یعنی واقعا نمیدونم اینا چه فکری میکن. اگر میدونستم که اینطوریه که هیچوقت همچین کاری رو نمیکردم.

توی رستوران هیچ کسی نبود. خود صاحب رستوران هم کلی طول کشید که برسه و غذا بیاره. اصلا امیدی نداشتم که غذاش خوب باشه اما خیلی خیلی فرای انتظارم بود و خوب بود.

عصر هم گفتم بیا بریم یه جایی اطراف ها بگردیم و اونم گفت حال ندارم و برگشتیم هتل. یعنی اصلا فان نیستن.