سفر آتلانتا قسمت چهارم

روز آخر تصمیم گرفتیم که بریم  دانشگاه جورجیا تک رو هم یه سری بزنیم. من معمولا هر شهری رفتم دانشگاه های اصلی اون شهر رو هم رفتم دیدم. جورجیا تک خیلی بزرگ بود و میتونم بگم که شبیه دانشگاه آستین که کمپس وسط شهر پراکنده شده بود. کلا به نظر من آتلانتا خیلی شبیه آستین بود. دوستم میگفت که اکثر کسانی که دیده آمدن جورجیا تک سن بالایی داشتند و رزومه خوبی جمع کردند وگرنه از نظر هوش و استعداد و یا حتی سطح سواد تفاوت چندانی با ما ندارند. برای من خیلی جالب بود چون همیشه فکر میکردم کیا میرن این دانشگاه ها. البته بچه های هم سن و سال ما هم بودند که توی جورجیا تک درس میخوندن و از نزدیک با چند تاشون هم آشنا شدم. 

عین دانشگاه ما بچه های اونجا هم مشکل استاد داشتند. یعنی اساتیدی که از نظر مهارت های اجتماعی بسیار ضعیف عمل میکنند. من کمتر استادی رو دیدم که مهارت های اجتماعی مناسبی داشته باشه. تجربه من از اساتید ایرانی دانشگاه های ایران تجربه مثبت تری بود. تقریبا همه بچه هایی که من باهاشون صحبت کردم میخواستن استادشون یا دانشگاهشون رو عوض کنن به خاطر اینکه استادشون برخورد درستی باهاشون نداشت. تا قبل از این فکر میکردم که این مشکل توی دانشگاه ما هست ولی حالا فهمیدم که حتی بعضی اساتید جورجیا تک هم همچین مشکلی رو دارند. کاملا هم منطقی به نظر میرسه. اکثر اساتید دانشگاه ها وقت زیادی رو صرف تحصیل زمینه ای خاص کردند و کمتر به مهارت های اجتماعی پرداختند اینه که اصلا نمیدونن چطوری باید با دانشجوی خودشون برخورد کنن.

یکی از موارد دیگه ای که دوستم میگفت خیلی توی جورجیا تک پر رنگ هست Greek life یا زندگی دورهمی دانشجویی هست. میتونم بگم دانشگاه دالاس اصلا همچین چیزی نداشت. در واقع دانشگاه هایی مثل جورجیا تک (و همینطور آستین و بیشتر دانشگاه های بزرگ دیگه) دانشجوهای زیادی رو از سراسر کشور میگیره و این دانشجوها معمولا توی خوابگاه ها جا میگیرند و چند سال تحصیلشونو با هم زندگی میکنند اینه که از نظر دوستی خیلی به هم نزدیک میشن. بعضی گروه ها فقط دخترونه و بعضی ها فقط پسرونه و بعضی ها هم مختلط هستند. این دانشجوها همینطور با فارغ التحصیلانی که توی همون خوابگاه ها بودند هم ارتباط پیدا میکنند و این ارتباطات رو تا بعد از فارغ التحصیل هم نگه میدارند.

یه نیم ساعتی توی کمپس چرخیدیم و چند جا هم پیاده شدیم و عکس گرفتیم.

دوستم گفت که پارکینگ دانشگاه خیلی گرونه و اکثر بچه ها دورتر پارک میکنن و با اتوبوس اینا میان اما خب چون یکشنبه بود و جای پارک نزدیک دانشگاه توی شهر گیر میامد ما با همون ماشین تا کنار دانشگاه رفتیم.

یه چیز دیگه ای که راجع به جورجیا تک جالب بود این بود که میگفت تا به یکی (دختری!) میگی جورجیا تک هست اولین چیزی که فکر میکنه اینه که نابغه ای. دیگه خیلی نیازی به اثبات چیزی نداری :)