زیر آسمان خدا 2

اینجا زیر آسمان خدا نیست. زیر آسمان خدای رنگین کمانه خدای کیان خدای نیکا خدای مهسا است

زیر آسمان خدا 2

اینجا زیر آسمان خدا نیست. زیر آسمان خدای رنگین کمانه خدای کیان خدای نیکا خدای مهسا است

فرق بزرگ نظام آموزشی امریکا با ایران

یه چیزی که از ترم اول از تفاوت نظام آموزشی امریکا تقریبا  همه کسانی که ایران درس خوندن متوجه میشن اینه که اینجا یه کاری میکنن که درس رو یاد بگیری و نمره خودت رو بگیری. چیزی به اسم خوندن شب امتحان اصلا معنی نداره و کار یادگیری توی کل ترم پخش شده.


من یکی از درس هامو مثال میزنم که ترم اول داشتم. برای این درس ما 7 سری تمرین تحویل دادیم و دو تا امتحان یکی میان ترم و یکی پایان ترم. اولا خیلی برام عجیب بود که اینجا تمرین ها رو نمره میدن اما بعدا متوجه شدم که چقدر عجیب بوده که ما توی ایران تمرینا رو تصحیح نمیکردیم و نمره هاش توی نمره نهایی تاثیر کمی داشت. تمرینای این درس 60% نمره کل درس بود و میان ترم 15% و پایان ترم 25%. یعنی میشه گفت من امتحان پایان ترم رو که میخواستم بدم هیچ نگرانی ای نداشتم که درس رو قبول میشم یا نمیشم. 


مزایایی که این روش داره اینه که استرس امتحان خیلی کم میشه. اونجاهایی از درس که خوب یاد گرفته نشده توی همون طول ترم با تمرین ها رفع میشه. نمره توی کل ترم پخش میشه و دانشجو هم مجبور میشه که درس رو یاد بگیره که نمره اشو بگیره. اگرم یه وقتی یه جایی مشکلی پیش بیاد برای یه کسی اونقدری تاثیر نداره. جالبه بدونید استادی که من کمکش بودم میگفت هر کسی اعتراض کرد برای نمره تمرینش یه کم نمره اشو زیاد کن که چون نمره نهایی وابستگی کمی به اون یه ذره نمره ای که براش زیاد میکنی داره ولی در عوض اون احساس رضایت میکنه. 


البته این روش تدریس تمام وقت دانشجو رو توی طول ترم میگیره. مثلا یکی سه تا درس داره هر هفته باید تمرین تحویل بده و من یادمه که همش داشتم آخر هفته ها تمرین حل میکردم و البته مجبور بودم که درس رو هم یاد بگیرم تا بتونم تمرین رو حل کنم و خیلی از نظر زمانی در مشکل بودم. این ترم هم که آخرین درسم رو دارم هر چند هفته یکبار آخر هفته رو مجبورم بشینم تمرین حل کنم. حتی اگر نخوای هم مجبوری درس رو یاد بگیری که پاس بشی. آخر ترم هم کسی نمیتونه بره پیش استاد بگه مثلا یه ده بده ما پاس بشیم چون نمره اش مجموع ده تا نمره دیگه است و چه بهانه ای میتونه یه نفر بیاره که توی ده تا نمره نتونسته یه نمره درست بگیره!


امیدوارم که یه روزی ما هم بتونیم توی دانشگاه هامون اینطوری درس بدیم که هم دانشجو ها درس رو یاد بگیرن و هم اینکه این همه فشار و استرس برای شب امتحان نباشه. حداقل حالا که نیست امیدوارم که بچه ها خودشون توی طول ترم بخونن یا از استاداشون بخوان که براشون تمرین تعیین کنن که حل کنن و یاد بگیرن. 

این روزا خیلی درگیر کارهای دانشگاه هستم و شاید نرسم که خیلی بنویسم اما ترمم تموم بشه ممکنه سرم آزادتر بشه. 

نظرات 22 + ارسال نظر
سعیذ سه‌شنبه 31 مرداد 1396 ساعت 17:30

روش خوبیه. البته اگه مثلا یک - چند تمیرین کوچیک باشه که زیاد وقت ادم رو هم نگیره .چون تو کارشناسی 10 درس هم ممکنه کسی برداشته باشه

تمرین ها بعضی وقتا کل آخر هفته رو میگرفت. توی طول هفته هم کلی باید وقت بذاری که انجام بشه. اینجا اجازه نمیدن کسی 10 تا درس برداره.

سارا... یکشنبه 18 تیر 1396 ساعت 07:25

سلام...

اتفاقی به وبلاگتون اومدم.... ولی پاگیر شدم!...و ساعتی هست دارم پستهاتون رو میخوتم...
این مطلبی که در مورد نحوه آموزش در دانشگاهای آمریکا نوشتید... برای من خیلی جالب بود......چون مربوط به کارم میشه....
24 ساله تدریس میکنم که17 سالش در دانشگاه هست ... از همون اول هیچوقت تمام نمره را برای امتحان فاینال نذاشتم... البته اینجا دست استاد بسته است و نمی تونه 60 درصد نمره رو... نمره کلاسی بده ...حداکثری که میتونیم لحاظ کنیم 40 درصد هست ... من فصل به فصل امتحان میگیرم... چون نمیشه تمرین های یه کلاس 30 چهل نفره رو هر بار چک کرد........ اما همین امتحانات قصل به فصل ....گرچه در طول ترم صدای اعتراض اکثریت دانشجوها رو در میاره ... اما در پایان ترم اغلب راضی اند.... چون دیگه استرس و اضطراب این امتحان رو ندارن ... و مدام میگن...کاش بقیه هم مثل شما ماها را مجبور به درس خوندن در طی ترم می کردند......
پست انتخاباتتون رو هم خوندم ......و بهتون تبریک میگم بابت دید روشن و منطقی ای که دارید.............و لحن دوستانه ای که در جوابها تون به منتقدین نظرتون داشتید هم خیلی عالی بود..........اکثر ما ها ظرفیت منتقد رو نداریم و ....فقط با لحن بد میخواهیم بهش ثابت کنیم که نظر ما درسته!
برقرار باشید و راضی...

سلام
اول اینکه خوش آمدین. بعد هم ممنون که این همه تعریف کردین و واقعا فکر نمیکنم لایق اش باشم. توی بلاگ قبلی هم مطالبی نوشته بودم که شاید به دردتون بخوره.
برقرار باشین :)

اردتمند شما جناب آقای دکتر جمعه 2 مهر 1395 ساعت 18:23

سلام
مستر وودی
میدونم و در جریانم دیگر از خودتون نمینویسید .ولی یک خواهشی دارم از زندگی های آمریکایی ما فقط تو فیم ها دیدیم خواهشا برامون از در دیوار خیابان حالت زندگی ها مرکز خرید ها مر کز خدماتی ها عکس بگیر و بذار مثلا تیمی که از خونه میرید بیرون تا به سر کار برسید . تشکر جناب آقای دکتر

سلام
حتما. توی بلاگ قبلی یه سری هست. بازم از مسافرت هایی که رفتم هم میذارم.

shl جمعه 3 مهر 1394 ساعت 00:18

سلااااام
خیلی عالیه وودی
خوشحالم که می بینم دوباره برگشتی
فقط به نظرم یه کم فرق کردی
محتاط تر می نویسی
البته بهت حق میدم شاید خودم خیلی دلم می خواد بنویسم
ولی .......... نمی شه دیگه همه چیرو نوشت
می دونی که

سلام
ممنون. محتاط تر نیست. داستان وودی رو قرار نیست بنویسم و برای همین دیگه در مورد خودم نمینویسم.
موفق باشید

رمبو جمعه 21 فروردین 1394 ساعت 10:50

خب یه چیزی بنویس

رمبو جمعه 21 فروردین 1394 ساعت 00:18

ما منتظری
یه چی بنویس

دیگه هر روز هر روز که نمیتونم بنویسم. سعی میکنم هفته ای یکی بنویسم.

علی پنج‌شنبه 20 فروردین 1394 ساعت 13:02

سلام وودی جون
خواهشا از تجربیات خاطره انگیزه ات و با انشای قشنگت و با عکسهای جالبت از آمریکا دوباره مارا به فیض برسون.من کل وبلاگ قبلیت خوندم و کلی لذت بردم

سلام
ببخشید ولی قرار نیست راجع به این چیزا دیگه بنویسم
موفق باشید

امیر پنج‌شنبه 20 فروردین 1394 ساعت 09:39

سلام آقای دکتر ارادتمند
چقدر خوشحالم که دوباره می نویسید ما چون وبلاگ شما رو از قدیم دنبال می کردیم الان خیلی مشتاقیم که اگر امکان داره بیشتر از خودتون بگید .. تو این مدت چه کردید .. ازدواج کردید یا نه برادرتون بهتون ملحق شد ؟ اوضاع دانشگاه در چه حاله و ...

سلام
ببخشید ولی قرار نیست راجع به این چیزا دیگه بنویسم
موفق باشید

هانیه پنج‌شنبه 20 فروردین 1394 ساعت 09:21

سلام من تازه با وبلاگتون اشنا شدم همه مطالب قبلی خواندم یک سوال دارم من و همسرم اقامت اروپا داریم ولی هیچ وقت جدی به زندگی خارج از ایران فکر نکردیم اما حالا دخترم به سن مدرسه رسیده و من بیشتر با نظام اموزش در ایران ارتباط دارم به نظر شما که در محیط
خارج از ایران زندگی می کنی حالا زمانش رسیده که به طور کامل مهاجرت کنم می دونم الان می گید شرایط هر کسی با دیگری فرق می کنه اما تصور کن دختر خودتون باشه چه کار می کنید قبلا از راهنمایی شما متشکرم

سلام
تصمیم برای مهاجرت تابع خیلی شرایط هست. من اصلا نمیتونم در مورد شما نظر بدم چون هیچی نمیدونم. چون در مورد خودم پرسیدید باید بگم وقتی موقعیت های رشد اینجا رو میبینم ترجیح میدم اینجا بچه هام بزرگ بشن.
موفق باشید

الهام پنج‌شنبه 20 فروردین 1394 ساعت 02:44

سلام
من موندم این دانشگاههای آمریکا چرا 2015 فاند نمیدن!!!
برادر من الان از 5تا دانشگاه واسه دکتری پذیرش داره ولی همه میگن فاند نداره در صورتی که با همه استادا مکاتبه داشته و همه هم کلی ازش تعریف کردن!! عجیبه واقعا!!!

سلام
منم نمیدونم.

سلمان پنج‌شنبه 20 فروردین 1394 ساعت 00:26

سلام
فقط خواستم بگم امیدوارم همیشه سالم و موفق باشید

A GH چهارشنبه 19 فروردین 1394 ساعت 01:53

"سرم آزادتر بشه"
اگه اشتباه نکنم و درست گفته باشم

سرم خلوت تر بشه

و

وقتم آزاد تر بشه

فکر کنم بهتر باشه


*** البته ما اینقدر از نوشتن شما خوشحالیم...شما بنویس...با غلط عمدی هم بنویس...باز ما ارادت داریم و میخونیم اینجا رو...


دلت آروم و لبت خندون دکتر وودی

اوه. هزار بارم میخوندم به عقلم نمیرسید همچین چیزی رو اشتباه نوشته باشم. من همیشه میگفتم سرم آزاد بشه :)

A GH چهارشنبه 19 فروردین 1394 ساعت 00:36

دکتر وودی عزیز

عجب عیدی خوبی به ما دادی

خیلی خیلی کار خوبی کردی که میخوای دوباره بنویسی

وحید سه‌شنبه 18 فروردین 1394 ساعت 19:11

سلام
می شه یه سری توضیحات در مورد چگونگی دوره دکتری برای رشته های مهندسی بگی(چند ترم و چند واحد و ...)
چون این جور که فهمیدم مثل این که هنوز درس تئوری داری
اینجا خب 8 یا 9 ترمه که اکثرا در دو ترم اول باید 15-18 واحد پاس کنن بعدش دیگه هیچ واحدی نیست و میرن برای پروپوزال و ...

سلام
رشته با رشته و دانشگاه با دانشگاه خیلی فرق میکنه. برای رشته من اینجا تقربیا دو سال کامل درس داشتیم و من این ترم هم آخرین درسم رو برداشتم که کاملا تئوری هست و البته ربطی نداره که تئوری یا عملی باشه.
موفق باشید

firat سه‌شنبه 18 فروردین 1394 ساعت 01:42

میشه بگی در این روش چه تضمینی هست بچه ها از روی هم تقلب نکنند؟

اینجا اصل بر صداقت هست. برگه ها هم تصحیح میشه و من خودم الان دو سال و نیمه که کارم همینه. تقلب هم بیشتر توی بچه های هندی و چینی هست و به شخصه هیچ امریکایی رو ندیدم تا حالا که تقلب کرده باشه. تفکر امریکایی ها اینه که ما داریم این همه پول میدیم که یه چیزی یاد بگیریم و چون تقلب حروم کردن پول هست نمیکنن و البته اینطوری بزرگ شدن که توی دارشون صداقت داشته باشن.

نوکر همه سه‌شنبه 18 فروردین 1394 ساعت 00:08

خیلی خوشحالم که داری دوباره مینویسی.
من ترم 4 کارشناسی هستم و از دوسال پیش دارم خودمو واسه اپلای آماده میکنم و هر وقت که انگیزم کم میشه و با خودم میگم ولش کن یه سری میام این جا و دوباره با قدرت ادامه میدم.
راستی یه سوالی خیلی وقته دارم ولی قبلا نبودی که بپرسم. من برنامه اینه که واسه مستر اپلای کنم بنظرت با 92 میشه پذیرش با فاقد گرفت البته هنوز تافل اصلی رو ندادم و آزمایشی دادم و زمان هم زیاد دارم.
معدلمم 17 بوده تا حالا gre هم میتونم میتونم یه نمره معمولی بیارم.
بنظرت برم همین تافل رو الان امتحان بدم یه نمره شبیه این بگیرم یا صبر کنم نمرم بهتر شه؟ راستی. واسه مستر gre بنظرت چند ها نمره ای مناسبه؟ متاسفانه هرچیزی اطلاعات هست همش ببرای کسانیه که واسه PhD میزان برن.
پیشاپیش ممنونم از جوابت

به اندازه کافی نوشتم. بدون فاند میخوای بری یه نمره بده بره. اگر فاند میخوای صبر کن نمره بهتر بگیر و آخرشم انتظار نداشته باش برای مستر فاند بگیری.

امیرحسین دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 23:59

سلامممممم چقدر خوب که باز یک بلاگ باز کر دی
من از اول لیسانسم بلاگتو میخوندم تا الان که دارم بارغ التحصیل میشم.
عیدت هم مبارک.
توی دانشگاه ما چون درس ها تکلیف زیاد ندارن، همش ادبیاته دیگه برا همین بجاش نمره اضافه برای تحقیق و پژوهشه ،

Sina دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 20:18

وودی جان ، دوستان عزیز دانشجو خودشون تمایلی ندارند. و البته محیط و شرایط اجتماعی و اقتصادی بسیار تاثیر گذاره. اساتیدی که 10-15 تا دانشجو پایان نامه و ... 200-300 برگه اونم بدون دستیار و ... دارند اصلا به اینها فکر نمی کنند.

خب هر جا شرایط خودشو داره

علیرضا دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 19:11

تدریس یارای دانشکده ما (مکانیک امیرکبیر) اکثرشون (که وجدان کاری دارن) تمرینارو تصحیح میکنن و نمره میدن ولی فقط حدود 2 نمره از 20 به تمرینا تعلق میگیره و در ضمن عده قابل توجهی از بچه‌ها هم از رو هم کپی میزنن تمرینارو شاید به همین دلیل نمره کمی داره که البته یه تدریس یار داشتیم کارش خیلی درست بود واسه حل این مشکل تمرینارو شخصی سازی می کرد (مثلا فرضیات سوالو بر اساس شماره دانشجویی میداد).

حرفتو کاملا قبول دارم من هر درسیو که یاد گرفتم و نمره بالا هم گرفتم فقط به خاطر تدریس یار خوبش و تمرینایی که میداد بوده. لطفا در مورد پروژه های درسی هم توضیح بده که فرقش با اینجا چیه؟

امیدوارم همیشه موفق باشی و ممنون که مینویسی

بوی جوی مولیان دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 16:51

پست جالبی بود البته دانشگاه ما هم تا حدی این طوریه در حدود 10 نمره کل تمرین و پروژه هست.به هر حال...
یه سوالی داشتم وودی جان، این جا واقعا ارشدش ضعیفه من توی بهترین دانشگاه هستم اما واقعا کم مونده شاخ در بیارم استادا خیلی بی سوادن.سر کلاس ریاضیات رو میپیچونن و فقط بدیهیات را تکرار می کنن و چون تو امتحان هم نمیخوان اصن کسی رقبت نمی کنه بره سراغ مفاهیم ریاضیاتی.اونجا هم همینطوره؟برای من که ریاضی دوست دارم ارشد خیلی مزخرف بود استادا اصن ریاضی متوجه نمیشن بچه ها میپرسن فلان رابطه از کجا اومد استاد برمیگرده میگه چه کار دارین تو متلب میزنین دیگه!

اینجا هم دانشگاه های رنک بالا خیلی خوبن و فرای انتظار هستن. دانشگاه های متوسط مثل دانشگاه های خوب ایران هستن و دانشگاه های رنک پایینش دست کمی از دانشگاه های متوسط ایران ندارن.

سجاد دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 12:36

سلام وودی عزیز خیلی خوبه که برگشتی.

ناصری دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 10:23

منم امیدوارم اینجوری بشه.اما جواب سوال قبلی رو که پرسیدم ندادی.شاید وقتت پر باشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد